Sri Ksetra Heritage Zone

Sri Ksetra (သေရေခတၱရာ ျမိဳ႕ေဟာင္းပတ္လမ္းခ်ဲ႔ျခင္လုပ္ငန္း)29.07.2013

Sri Ksetra Heritage Zone

{{ တာရာေဒ၀ီနတ္သမီးႏွင့္ အေျခြအရံမ်ား }}

Credit to >> http://sriksetraheritagezone.wordpress.com/

တာရာေဒ၀ီနတ္သမီးႏွင့္ အေျခြအရံမ်ားေက်ာက္ခ်ပ္ကုိ သေရေခတၱရာ ၿမဳိ႕ေဟာင္း၏ အေနာက္ဘက္၊ ေရႊတံခါးၿမဳိ႕၀င္ေပါက္အနီးရွိ အေဆာက္အအုံ အတြင္းမွ ရရွိသည္။ သီရိေခတၱရာျပတုိက္တြင္ ျပသထားရွိၿပီး၊ အလ်ား (၆)ေပႏွင့္ (၉)လက္မ၊ အနံ (၃)ေပႏွင့္ (၄)လက္မ၊ ထု (၁)ႏွင့္ (၁)လက္မ ရွိသည့္ ေအဒီ (၄)ရာစုမွ (၈)ရာစုအတြင္းမွ ပ်ဴေခတ္လက္ရာ တစ္ခု ျဖစ္သည္။ မဟာယာဥ္ဂုိဏ္းဆုိင္ရာ ႐ုပ္တစ္ခုျဖစ္ၿပီး သဲေက်ာက္ျဖင့္ ထြင္းထုထားေသာ ေက်ာက္ဆစ္လက္ရာတစ္ခုျဖစ္သည္။ ေက်ာက္ျပားသည္ ႏွစ္ပုိင္းျပတ္ေနသည္။

တာရာေဒ၀ီနတ္သည္ ဘုရားေလာင္း အေလာကိေတသြာရ၏ ၾကင္ရာေတာ္
ျဖစ္သည္။ “တာရာေဒ၀ီ” ဟု အမည္တြင္ရျခင္းမွာ သံသရာတစ္ဘက္ကမ္းကုိ အေရာက္ပုိ႕ႏုိင္ေသာ အစြမ္းသတၱိရွိေသာေၾကာင့္ဟု ဆုိသည္။ တာရာေဒ၀ီနတ္သမီးသည္ ႏြဲ႕ေႏွာင္းေသာ ကုိယ္ဟန္ရွိၿပီးလည္ဆြဲ၊ နားကပ္၊ လက္စည္း၊ ခါးစည္း တုိ႕ကုိ ဆင္ယင္ထားသည္။ နတ္သမီးသည္ လက္ယာ လက္ကုိ ေအာက္သုိ႕ခ်ၿပီး လက္၀ဲလက္ကုိ အထက္သုိ႕ ေျမွာက္ထားသည္။
လက္၀ဲလက္အတြင္း၌ လွံတံႏွင့္တူေသာ အရာ၀တၳဳကုိ ကုိင္ေဆာင္ ထားသည္။ နတ္သမီး႐ုပ္ၾကြ၏ လက္၀ဲဘက္တြင္ တစ္ေယာက္၊ လက္ယာဘက္တြင္ တစ္ေယာက္ အေျခြအရံႏွစ္ေယာက္ရွိသည္။ ၄င္း႐ုပ္ၾကြ၏ လက္၀ဲဘက္တြင္ တစ္ေယာက္၊ လက္ယာဘက္တြင္ တစ္ေယာက္ အေျခြအရံႏွစ္ေယာက္ရွိသည္။

၄င္း႐ုပ္ၾကြ၏ေအာက္ဘက္တြင္ ဒူးတုတ္ေနေသာ တင္းပုတ္ကုိင္ထားသည့္ အေျခြအရံဘီလူးမ ေျခာက္ဦးပါရွိသည္။ မဟာယာဥ္ဂုိဏ္းဆုိင္ရာ႐ုပ္တု အေထာက္အထားျဖစ္သည့္အတြက္ သေရေခတၱရာတြင္ မယာယာဥ္ဂုိဏ္း ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ အၿပဳိင္ထြန္းကားခဲ့ေၾကာင္း ေလ့လာေတြ႕ရွိႏုိင္သည္။

Credit to >> http://sriksetraheritagezone.wordpress.com/

Sri Ksetra Heritage Zone

 

 

{{ ေဗာဓိသတၱဘုရားေလာင္း႐ုပ္ၾကြ }}

Credit To >> http://sriksetraheritagezone.wordpress.com/

၁၉၂၆-ခုႏွစ္တြင္ သေရေခတၱရာၿမဳိ႕ေဟာင္းအတြင္းမွ တူးေဖာ္ရရွိသည္။ အလ်ား (၆)ႏွင့္ (၃)လက္၊ အနံ (၄)ေပႏွင့္ (၂)လက္မ၊ အျမင့္ (၁)ေပႏွင့္ (၄)လက္မ ရွိၿပီး အပုိင္းပုိင္းျပတ္ေနသည္။ ပ်ဴေခတ္လက္ရာတစ္ခုၿဖစ္ၿပီး ေအဒီ (၄)ရာစုမွ (၉)ရာစုအတြင္းတြင္ ထုဆစ္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။
မဟာယာဥ္ဂုိဏ္းဆုိင္ရာ ေဗာဓိသတၱဘုရားေလာင္း႐ုပ္တု အပုိင္းအစျဖစ္သည္။ သဲေက်ာက္ျဖင့္ ထုဆစ္၍ ႐ုပ္ၾကြေဖာ္ထားေသာ ပ်ဴေခတ္လက္ရာျဖစ္ၿပီး ႐ုပ္ၾကြသည္ အပုိင္းပုိင္းျပတ္ေနသည္။ ေဗာဓိသတၱ ဘုရားေလာင္းသည္ စုလစ္မ်ားတပ္ဆင္ထားေသာ လုိဏ္အတြင္းရွိ ပလႅင္ေပၚ၌ ညာဒူးကုိ ေထာင္၍ ဘယ္ေျခကုိ တြဲလဲခ်လ်က္ထုိင္ေနသည္။ ဘယ္လက္ကုိ ဘယ္ဒူးေပၚတြင္ တင္ထားသည္။ ညာဘက္လက္သည္ ေပ်ာက္ဆုံးေနၿပီး၊ ဘုရားေလာင္းသည္ မကုိဋ္၊ လက္စည္း၊ ေျခက်င္း စသည္တုိ႕ အျပည့္အစုံ ဆင္ျမန္းထားသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။ ေဘး၌ အေျခြအရံ (၂)ဦးပါရွိ၍ ေအာက္ဘက္တြင္ တင္းပုတ္ကုိင္ကာေစာင့္ေရွာက္ ေနေသာ နတ္ဘီလူးအေစာင့္ (၄)ဦးကုိ ေတြ႕ရွိရသည္။
သေရေခတၱရာေခတ္ဦးပုိင္းတြင္ မဟာယာဥ္ဂုိဏ္းဗုဒၶဘာသာသည္ ေထရ၀ါဒဂုိဏ္းဗုဒၶဘာသာႏွင့္ ယဥ္ၿပဳိင္ထြန္းကားခဲ့ေၾကာင္းေတြ႕ရသည္။ မဟာယာဥ္ဂိုဏ္းသည္ ခရစ္ႏွစ္ (၁)ရာစုတြင္ အိႏၵိယျပည္၌ စတင္ေပၚေပါက္ လာခဲ့ၿပီး၊ ၄င္း၏ ထူးျခားေသာ၀ါဒမွာ ဘုရားေလာင္းေဗာဓိသတၱ၀ါဒျဖစ္သည္။ ၄င္း၀ါဒအရ လူတုိင္းတြင္ ေဗာဓိသတၱဘုရားေလာင္းျဖစ္ႏုိင္ေသာ စြမ္းရည္သတၱိရွိေၾကာင္း ယုံၾကည္ျခင္းျဖစ္၏။ ဂ႐ုဏာ၊ ေမတၱာတရားကုိ ရင္၀ယ္ပုိက္လွ်က္ ေဗာဓိသတၱဘုရားေလာင္းမ်ားသည္ ေလာကတြင္ ရွိရွိသမွ် ေ၀ေနယ်သတၱ၀ါမ်ားအား နိဗၺာန္သုိ႔ ပုိ႔ေဆာင္ေပးရန္ တာ၀န္ရွိသည္ဟုဆုိ၏။ ယင္းတာ၀န္မၿပီးမခ်င္း ေလာကကုိ ေစာင့္ေရွာက္လွ်က္ ရွိသည္ဟု ဆုိသည္။ ေဗာဓိသတၱဘုရားေလာင္း ႐ုပ္တုေတာ္တု႔ိတြင္ ေသွ်ာင္ထုံးေတာ္၌ ေစတီငယ္တစ္ဆူကုိ ေတြ႕ရွိရသည္။ ဤအခ်က္ကုိေထာက္၍ ဆင္းတုေတာ္သည္ သကၤန္းပင္႐ုံထားေသာ္လည္း ဘုရား႐ုပ္ပြားေတာ္ မဟုတ္ပဲ ဘုရားအေလာင္း႐ုပ္ပြားေတာ္ျဖစ္ေၾကာင္း နားလည္ရသည္။

Credit To >> http://sriksetraheritagezone.wordpress.com/

Sri Ksetra Heritage Zone

သီဟ၀ိၾကမမင္း၏ ေက်ာက္အ႐ုိးအုိး

Credit to >> http://sriksetraheritagezone.wordpress.com/

၁၉၁၁-၁၂ ခုႏွစ္တြင္ ျပည္ၿမဳိ႕၊ ျပည္သာယာရပ္ကြက္၊ ဘုရားႀကီး ေစတီေတာ္၏ ေတာင္ဘက္ ကုိက္(၂၀၀)ခန္႕အကြာမွာ တူးေဖာ္ေတြ႕ရွိခဲ့ပါတယ္။ အျမင့္ (၂)ေပႏွင့္ (၁)လက္မ၊ လုံးပတ္ (၅)ေပႏွင့္ (၃)လက္မ၊ ထု (၄)လက္မ ရွိ ေအဒီ (၇၁၈) ခန္႕က ပ်ဴေခတ္လက္ရာ ေက်ာက္အ႐ုိးအုိး တစ္လုံးျဖစ္ပါတယ္။
သေရေခတၱရာ ပ်ဴလူမ်ဳိးတုိ႔၏ ထုံးတမ္းဓေလ့အရ အသုံးျပဳခဲ့ေသာ အသုံးအေဆာင္တစ္ခုျဖစ္ၿပီး သဲေက်ာက္ျဖင့္ျပဳလုပ္ ထားေသာ ေက်ာက္ဆစ္လက္ရာ တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ အုိး၏ လုံးပတ္ေပၚတြင္ ပ်ဴဘာသာျဖင့္ ကမၸည္းထုိးထားပါတယ္။

ဘာသာျပန္ဆုိခ်က္
ယင္းပ်ဴစာမ်ားကုိ ေဒါက္တာစီအုိဗလက္ဒင္က ဘာသာျပန္ေသာအခါ “ ၈၀ ျပည့္ႏွစ္ ၊ ၂ လ ၊ ၄ ရက္ေန႔တြင္ ၊ သီဟ၀ိၾတမမင္း ၊ နတ္ရြာစံသည္ ၊ သက္ေတာ္ ၄၄ ႏွစ္ ၊ ၉ လ ႏွင့္ ၂၀ ရက္ ” ဟု သီဟ၀ိၾကမမင္း နတ္ရြာစံသည့္ ခုႏွစ္၊ လ၊ ရက္ တုိ႔ကုိ မွတ္တမ္းတင္ထားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။ စာေၾကာင္းေရ (၁) ေၾကာင္းသာပါသည့္၊ ေအဒီ (၇၁၈)ခုႏွစ္ထုိး ပ်ဴေက်ာက္အ႐ုိးအုိးစာ ျဖစ္သည္။

ခရစ္သကၠရာဇ္သုိ႔ ေျပာင္းလဲတြက္ခ်က္ျခင္း
ယင္းပ်ဴအ႐ုိးအုိးမ်ားရွိ ကမၸည္းစာမ်ားကုိ ေရွးဦးဖတ္႐ႈသူ ေဒါက္တာဗလက္ဒင္သည္ သူရိယ၀ိၾကမမင္း၏ နတ္ရြာစံေသာႏွစ္ကုိ ခရစ္သကၠရာဇ္ ၆၈၈ စသည္ျဖင့္ ျမန္မာသကၠရာဇ္ကုိ အေျခခံကာ ေျပာင္းလဲေပးခဲ့သည္။ ေျပာင္းလဲပုံမွာ သကႏွစ္သည္ ခရစ္ႏွစ္ထက္ ၇၈ ခု ငယ္၏။ သကႏွစ္ကုိ ခရစ္ႏွစ္သုိ႔ ေျပာင္းလဲလုိလွ်င္ ၇၈ ခု ထပ္ေပါင္းရသည္။ သကႏွစ္ကုိ ရွာရန္ေရာက္ဆဲ ေကာဇာႏွစ္ကုိ ၿဖဳိထားေသာ ခဆ ပဥၥကိန္း ၅၆၀ ကို ထပ္ေပါင္းရသည္။ ေဒါက္တာဗလက္ဒင္သည္ ပ်ဴအ႐ုိးအုိး မ်ားရွိ ဂဏန္းအမွတ္အသားမ်ားကုိ ေကာဇာႏွစ္ျဖစ္သည္ဟူကား မဆုိခဲ့ေပ။ သုိ႔ေသာ္ အဆင္ေျပမႈအတြက္ (၅၆၀ + ၇၈ + ၆၃၈) ကုိ ယူကာ ပ်ဴအ႐ုိးအုိးမ်ားရွိ ခုႏွစ္မ်ားကုိ ေပါင္း၍ ခရစ္သကၠရာဇ္မ်ားသုိ႔ ေျပာင္းလဲေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

Credit to >> http://sriksetraheritagezone.wordpress.com/

Sri Ksetra Heritage Zone

ႏွစ္ေပါင္း(၁၅၀၀)ခန္႕က ဗုဒၶသာသနာထြန္းကားရာ သေရေခတၱရာၿမဳိ႕ေတာ္ေဟာင္းမွ ဌာနတုိက္ဖုံး ေက်ာက္ျပား (ခ)

Credit To >> www.http://sriksetraheritagezone.wordpress.com/

ျပည္ၿမဳိ႕၊ ေမွာ္ဇာေက်းရြာအုပ္စု၊ ကုလားကန္ရြာ၏ အေနာက္ေတာင္ဘက္ (၃)ဖာလုံးခန္႕အကြား၊ သေရေခတၱရာေရွးေဟာင္းၿမဳိ႕၏ ေတာင္ဘက္ရွိ ဦးခင္ဘပုိင္ဆုိင္ေသာ ယာေျမအတြင္းမွ တူးေဖာ္ရွိသည္။ ၁၉၂၆-၂၇ ခုႏွစ္အတြင္းမွ တူးေဖာ္ရရွိျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ ေအဒီ (၆)ရာစုခန္႔မွ ပ်ဴေခတ္လက္ရာ ပ်ဴေခတ္လက္ရာ ေက်ာက္ဆစ္လက္ရာတစ္ခု ျဖစ္သည္။ အတုိင္းအတာမွာ အလ်ား (၅)ေပႏွင့္ (၈)လက္မ၊ အနံ (၄)ေပႏွင့္ (၇)လက္မ၊ အထူ (၅)လက္မ ရွိသည့္ သဲေက်ာက္ျပားတစ္ခ်ပ္ျဖစ္သည္။
သဲေက်ာက္ျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားသည့္ ေက်ာက္ဆစ္လက္ရာ ေက်ာက္ျပားႀကီးေပၚတြင္ အၾကြေဖာ္ထားေသာ ဌာပနာတုိက္ဖုံးတစ္ခ်ပ္ျဖစ္သည္။ ထုိေက်ာက္ခ်ပ္ေပၚတြင္အၾကြေဖာ္ထားသည့္ ေစတီပုံသ႑ာန္သည္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ေတြ႕ရွိရသမွ် ေစတီမ်ားအနက္ ေရွးအက်ဆုံးေစတီ ပုံသ႑ာန္ျဖစ္သည္။ ေမွာက္ထားေသာ ေပါင္းေခ်ာင္သ႑ာန္ ရွိၿပီး၊ ေပါင္းေခ်ာင္အေပၚတြင္ ဟာမိက (ေခၚ) ဓါတ္ေတာ္တုိက္ ရွိသည္။ ဓါတ္ေတာ္တုိက္အေပၚတြင္ အရြက္ (၅)ဆင့္ရွိေသာ ဆတၱ၀လီ (ခ) ထီးေတာ္ကုိ စုိက္ထူထားသည္။ ေစတီပုံ၏ ေအာက္ေျခတြင္ မုခ္ေပါက္ (၅)ခုအတြင္း၌ စ်ာနမုျဒာဟန္ျဖင့္ စံပယ္ေတာ္မူေနေသာ ဘုရား (၅)ဆူကုိ ဖူးေတြ႕ႏုိင္ပါသည္။
၄င္းဘုရား (၅)ဆူမွာ ပြင့္ေတာ္မူၿပီးကုန္ေသာ ဘုရား(၄)ဆူႏွင့္ ဘဒၵကမၻာ၌ ေနာင္ပြင့္ေတာ္မူမည့္ အရိေမတၱယ် ဘုရား (၁)ဆူအား ရည္ရြယ္၍ ထုလုပ္ပူေဇာ္ထားသည္။ ေစတီ၏ေဘး၌ ျဗဟၼာက ဘုရားရွင္အား ထီးမုိးေပးထားၿပီး၊ ေဘးႏွစ္ဘက္၌ ေအာင္တံခြန္မ်ား ပါရွိသည္။ ေစတီ၏ လက္ယာဘက္၌ “ေန” ပုံသ႑ာန္ပါရွိၿပီး၊ လက္၀ဲဘက္၌ “လ” ပုံသ႑ာန္ ပါရွိသည္။ ယင္းေက်ာက္ခ်ပ္ရွိ ေစတီေတာ္ပုံစံသည္ အိႏၵိယျပည္၊ ဆာနတ္အရပ္ရွိအေသာကမင္းႀကီး၏ ေကာင္းမႈေတာ္ဆံခ်ီေစတီေစေတာ္ပုံစံမွ ေျပာင္းလဲလာျခင္းျဖစ္သည္။ သေရေခတၱရာ ၿမဳိ႕ေဟာင္း အျပင္ဘက္ရွိ ေဘာေဘာႀကီးေစတီ၊ ဘုရားႀကီးေစတီႏွင့္ ဘုရားမာေစတီ တုိ႕၏ ပုံစံမွာလည္း ဤေက်ာက္ခ်ပ္ရွိ ေစတီပုံစံမွ ေျပာင္းလဲ လာျခင္းျဖစ္သည္ဟု ယုံၾကည္ႏုိင္သည္။

Credit To >> www.http://sriksetraheritagezone.wordpress.com/

Sri Ksetra Heritage Zone

 

 

The Great Silver Reliquary of Sri Ksetra:

With the inscriptions of Names of Buddhas in Present Kalpa (Earth/World)_ at the feet of the Disciples (Names of the disciples) _ around the foot rim with the Names of Royal Donars; Gyi Pya Bhuvamana Sri Pya Bhu Devi. A passage had been omitted from the fifth excerpt (Fourteen Buddhananas from Patisambhidamagga) of Golden Pali Text of Plates were continuously written on foot rim Great Silver Reliquary. Therefore Both of them are equally dated and ascribed to the Oldest Pali Inscription surviving in the World.

Credit To >>
Win Kyaing - U
Principle
Field School of Archaeology (Pyay)

Sri Ksetra Heritage Zone

G.I.S team explored and made geographical surveyed around the Sri Ksetra Heritage Zone to collect data. (6-11-2012 to 5-12-2012)